Van Lake Isabelle naar Santa Margarita Lake

Hallo allemaal,

Vanochtend wat later opgestaan omdat we vandaag een niet al te lange trip gepland hebben. Na ontbijt en mijn taak om olie te pijlen ( het is ons op het hart gedrukt dit elke 500 mijl te doen ivm nieuwe motor) op pad gegaan. De tocht van vandaag gaat van Lake Isabella naar Santa Margarita Lake en zal circa 167 mijl zijn. Tijdens deze tocht wisselen de diverse landschappen zich weer erg af. Zo volgen we eerst door een behoorlijk ruig landschap een snel stromende rivier met hier en daar serieuze water versnellingen. Later blijkt dat we hiermee door het zuidelijke stuk van Sequoia National Forest rijden.  Dan volgt een stuk snelweg welke ons door Bakersfield heen stuurt om vervolgens over te gaan in een landschap waar opvallend grote stenen liggen. Als we langs een groot meer rijden merken we dat het vandaag zondag is want her en der staan dag recreanten met hun kampeer uitrusting van de dag des herens te genieten. Dan rond lunch tijd maken we een stop bij een food/fuel/lodging area, dit is een verzamel plek met  zoals je aan de naam al verwacht restaurants / tank stations/ motels. Hier kom je dit veelvuldig tegen, gelegen aan de snelweg. Meestal zijn er van elke categorie wel drie, en op de grotere plekken kan dit aantal wel oplopen tot tien, aanwezig . Dit keer stond Denny’s op de kaart. Denny’s is eigenlijk een moderne diner met mogelijkheid van ontbijt tot lunch en diner. Dus eigenlijk ook de hele dag door.  We bestellen een  Cali Club Sandwich . Cali staat voor California waarbij een van de ingrediënten avocado is.

Al met al geen slechte kwaliteit zo stellen wij vast. Wij hebben eerlijk gezegd wel het idee dat door de jaren heen het fastfood minder slecht van kwaliteit aan het worden is en de smaak behoorlijk aan het verbeteren is. Ok, het blijft nog steeds junkfood in grote porties maar het lijkt minder vet te zijn tegenwoordig, althans dat zijn onze bevindingen. Na dit culinaire wetenswaardigheidje gaat de reis weer verder. We zijn nog niet zo lang weer onderweg als we langs een enorm gebied komen met de wel zeer bekende jaknikkers. Deze staan allemaal wel erg dicht bij elkaar alsof ze het elkaar niet gunnen om het zwarte goud naar boven te pompen. Ze lijken allemaal een stuk van de koek te willen hebben. Wellicht zijn ze allemaal van het zelfde bedrijf. Dan doorkruizen we een gebied met wijnranken en fruitbomen ( merendeel sinaasappelen ) Dit tafereel  glijdt echter weer snel aan ons voorbij om plaats te maken voor een glooiend gras landschap waarin de weg als een lint door heen loopt. Ik  moet zeggen het zijn routes die je wel wakker houden. Dan na een zeer enerverende rit ( gelukkig geen wind vandaag) bereiken we dan onze eind bestemming voor deze dag; de camping in Santa Margarita Lake . Na de gebruikelijke installatie en een wasje aangezet te hebben trekken we  de wandelschoenen aan voor een korte hike naar het meer. Hier loopt een voetpad naar de top van een heuvel waar we op een bankje heerlijk van het uitzicht hebben kunnen genieten. Als we denken genoeg van het uitzicht te hebben genoten maken we aanstalten om weer naar beneden af te dalen echter ipv het pad te nemen  waarlangs we naar boven zijn gekomen weet ik Oi  over te halen om een andere weg naar beneden te nemen. Dit lijkt ook een pad doch gaat door een soort bos heen. Al snel komen we er achter dat dit niet zo’n goed idee was want ineens worden de contouren van een eventueel pad zeer vaag en blijft er als enige optie over om door kreupelhout ons een weg te banen. Het  advies van Oi om terug naar boven te gaan en het daarvoor bestemde pad te nemen sla ik natuurlijk weer in de wind. ( ik ben niet zo’n beetje eigenwijs). Uiteindelijk komen we zonder kleerscheuren beneden was het dan wel  op de kampeerplaats van een ervaren “bush” stel, zo blijkt . Onze verontschuldiging wuift de vrouw direct weg met te vertellen dat wij langs Poison Oaks zijn gelopen waarvan ze beslist heeft gezien dat ik er een heb aangeraakt. De schrik slaat ons om het hart, wat hebben we nu weer aan ons fiets hangen. Al snel komt deze dame met een flesje waarop idd beschreven staat dat na aanraking met deze bomen je alle blootgestelde huid moet wassen om ernstige huiduitslag en of jeuk te voorkomen. Pff.... kruipen we weer door het oog van de naald, zo denken we beide. Komt uiteindelijk ook de man des huizes erbij en spot gelijk op mijn broek een teek ( echt groter dan in Nederland). Met de woorden “ you need to be carefull and especially for these guys “en pakt de teek en dooft zijn kleine  kaarsje met twee vingers alsof het dagelijkse kost is voor hem. Na een driedubbele dank van ons   en de wijze woorden van dit stel als "stay on the path " en haast een beetje sarcastisch en overdreven vrolijk "happy Camping" haasten we ons naar de camper om vervolgens geheel naakt elkaar minuscuul te checken op nog meer van die “guys”. Gelukkig blijft het bij de vondst van een mug op Oi haar onderbeen, wel een die haar dan nog net heeft gestoken tot groot ongenoegen van Oi ( dat dan weer wel ). Maar bedenk het had erger kunnen zijn. Na het eten zijn we weer redelijk van de schrik bekomen maar ik vermoed dat Oi niet snel meer met mijn alternatieve routes zal instemmen. Morgen gaat de reis naar Salinas.